ข้อสอบ GAT1 กรกฎาคม 2553

ข้อสอบ ความถนัดทั่วไป (GAT1)

คะแนนเต็ม 150 คะแนน เวลาในการทำข้อสอบ 1 ชั่วโมง 30 นาที

บทความที่ 1 – เมษายน ปีเสือดุ

เดือนเมษายนปีนี้กล่าวได้ว่าเป็นปีเสือดุ เพราะมีเรื่องราวร้อนแรงเกิดขึ้นมากมายทั้งในบ้านเราและบ้านเขา วันที่ 10 เมษายน เป็นวันที่คนไทยต้องบาดเจ็บล้มตายจำนวนมากที่สี่แยกคอกวัวจากการขอคืนพื้นที่ถนนราชดำเนิน ส่วนการชุมนุมที่แยกราชประสงค์ก็ก่อให้เกิดผลกระทบมากมาย ทั้งทางด้านการค้าขาย การท่องเที่ยว และด้านอื่นๆ ขณะที่เขียนคอลัมน์นี้ก็ยังมองไม่ออกว่าปัญหาความขัดแย้งในบ้านเราจะจบลงอย่างไร จึงขอพาคุณผู้อ่านเปลี่ยนสมองจากความเครียดในบ้านเราไปมองดูปัญหาที่อื่นบ้าง

เมื่อสองวันก่อนคือวันที่ 14 เมษายน ภูเขาไฟที่ไอซ์แลนด์เกิดระเบิดขึ้นมา ภูเขาไฟชื่อเรียกยาก (ชื่อว่า Eyjafjallajokull) ลูกนี้พ่นเถ้าถ่านจานวนมหาศาลออกมาและถูกกระแสลมพัดพาไปปกคลุมเกือบทั่วยุโรป ทั้งประเทศอังกฤษ โรมาเนีย ฮังการี สโลเวเนีย โครเอเชีย สวิตเซอร์แลนด์ ตลอดจนประเทศกลุ่มสแกนดิเนเวียและอิตาลีตอนเหนือ

เถ้าถ่านจากภูเขาไฟลูกนี้มีลักษณะพิเศษ คือแทนที่เศษวัสดุที่พวยพุ่งออกมาจะเผาไหม้หมดจนเป็นผงขี้เถ้าดังเถ้าถ่านจากภูเขาไฟลูกอื่นๆ กลับมีลักษณะเป็นผงเศษแก้วและเศษโลหะ ซึ่งเป็นอันตรายมากต่อเครื่องยนต์และพื้นผิวด้านนอกของเครื่องบินรวมทั้งกลไกของระบบนำทาง ดังนั้นเถ้าถ่านจำนวนมหาศาลจากเจ้า Eyjafjallajokull จึงส่งผลกระทบมากมาย ที่สำคัญคือทำให้ต้องหยุดการบินในยุโรปเกือบครึ่งหนึ่ง นอกจากนี้ยังทำให้สุขภาพประชาชนแย่ลง เพราะสูดหายใจเอาผงเถ้าถ่านเข้าไป รวมทั้งทำให้พืชผลการเกษตรเสียหาย เพราะถูกเถ้าถ่านปกคลุมไปทั่ว

การที่การบินในยุโรปต้องหยุดไปอันเป็นผลมาจากเถ้าถ่านจำนวนมากเช่นนี้ ก่อให้เกิดผลเสียหายตามมาหลายประการ ที่เห็นผลทันตาก็คือการบินสูญเสียรายได้มหาศาลถึงวันละกว่า 200 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ประการต่อมาคือการท่องเที่ยว ผู้คนที่เดินทางไปท่องเที่ยวยุโรปตกค้างอยู่ที่สนามบินจำนวนมาก ผู้ที่วางแผนจะไปเที่ยวยุโรปก็ต้องเปลี่ยนแผน ชาวยุโรปที่ไปเที่ยวที่อื่นก็กลับบ้านไม่ได้ ทำให้ธุรกิจการท่องเที่ยวเสียหายมาก และที่กระทบกระเทือนมากอีกประการหนึ่งคือทำให้การขนส่งสินค้าหยุดชะงัก ทั้งจากยุโรปไปที่อื่นและจากที่อื่นมายุโรป

ความเสียหายทั้งสามประการดังกล่าวข้างต้น ทำให้เครดิตและค่าเงินยูโรลดลง และที่น่าเป็นห่วงคือทำให้การฟื้นตัวทางเศรษฐกิจของประเทศในกลุ่มนี้ที่กำลังเริ่มดีขึ้นกลับลดลง จนเกรงกันว่าจะส่งผลกระทบไปถึงการฟื้นตัวของเศรษฐกิจโลกด้วย

ความเสียหายจากภูเขาไฟระเบิดครั้งนี้ไม่มีใครพยากรณ์ได้ว่าจะสิ้นสุดเมื่อไหร่หรือจะกลับรุนแรงยิ่งขึ้นเพราะเป็นเรื่องของภัยธรรมชาติที่มนุษย์ไม่อาจควบคุมได้ แต่ความเสียหายที่กำลังเกิดขึ้นที่บ้านเราเป็นเหตุการณ์ที่เกิดจากความขัดแย้งของมนุษย์โดยแท้ ไม่ว่าจะเป็นความขัดแย้งทางความคิดหรือผลประโยชน์ใดๆก็ตาม ผู้ที่จะควบคุมและระงับเหตุการณ์ความรุนแรงต่างๆได้ก็คือมนุษย์ ดังนั้นคนไทยทุกคนทุกหมู่เหล่าต้องพร้อมใจช่วยกันหาทางออกให้ได้ โดยยึดประโยชน์ของประเทศชาติเป็นที่ตั้ง ไม่เช่นนั้น “เราจะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง”

บทความที่ 2 – คลายเครียดด้วยการสร้างความสุข

ช่วงต้นเดือนพฤษภาคม ดิฉันได้หยุดงานติดต่อกันสามวัน คือเสาร์ อาทิตย์ และจันทร์ซึ่งเป็นวันหยุดชดเชยวันแรงงาน ปกติหากหยุดติดต่อกันเช่นนี้ ดิฉันจะต้องชวนเพื่อนๆ ไปเที่ยวต่างจังหวัด แต่คราวนี้ไม่มีกระจิตกระใจที่จะไปไหนเพราะความทุกข์ใจกับเหตุการณ์บ้านเมืองตลอดเดือนเมษายนที่เพิ่งผ่านไป หยิบหนังสือพิมพ์มาอ่านเจอคอลัมน์หนึ่งเขียนเรื่องวิธีคลายเครียด ทำให้นึกถึงหนังสือที่คุณลุงให้เมื่อวันไปรดน้ำขอพรวันสงกรานต์ เป็นหนังสือที่รวมบทความดีๆไว้ 4–5 เรื่อง หนึ่งในนั้นคือเรื่อง ความสุข ของพระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตโต) ทราบว่าขณะนี้ท่านมีสมณศักดิ์เป็น พระพรหมคุณาภรณ์ พออ่านจบก็อยากเผยแพร่ให้ท่านผู้อ่านได้รับรู้บ้าง เผื่อจะช่วยให้พอสร้างความสุขขึ้นมาได้บ้างท่ามกลางความเครียดรอบตัว

พระพรหมคุณาภรณ์กล่าวไว้ว่า ความสุขของมนุษย์ส่วนใหญ่เกิดจากความพึงพอใจที่ได้ในสิ่งที่อยากได้ อยากได้อะไรแล้วได้ตามที่ต้องการก็มีความสุข จึงเป็นความสุขที่ต้องแสวงหาให้ได้มาซึ่งสิ่งที่อยากได้ ประเด็นที่น่าคิดคือ ทำอย่างไรเราจึงได้สร้างความสุขให้มีขึ้นได้ในตัวเองโดยไม่ต้องแสวงหาหรือพึ่งพาเหตุปัจจัยภายนอกมากนัก ท่านจึงแบ่งความสุขออกเป็น 5 ขั้นตามเหตุที่มาของความสุข

ความสุขขั้นที่ 1 เป็นความสุขที่เกิดจากการเสพย์สิ่งที่ผ่านเข้ามาทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย เช่นลิ้นได้ลิ้มรสอาหารที่อร่อยถูกปาก หูได้ยินเสียงเพลงอันไพเราะ ได้ยินเสียงสรรเสริญเยินยอ ตาเห็นสิ่งที่สวยงาม เห็นคนมาพินอบพิเทาเอาอกเอาใจ เป็นต้น ความสุขขั้นที่ 1 จึงขึ้นกับปัจจัยภายนอก ต้องแสวงหาด้วยวิธีการต่างๆ บางครั้งถึงกับต้องแย่งชิงเบียดเบียนกันเพื่อให้ได้สิ่งที่ตนปรารถนามาเสพย์ ดังนั้นความสุขขั้นที่ 1 จึงมีลักษณะเป็นความสุขที่ต้องหา ต้องได้ ต้องเอา รวมทั้งเป็นความสุขที่ฝ่ายหนึ่งได้ฝ่ายหนึ่งอด

ความสุขขั้นที่ 2 เป็นความสุขที่เกิดจากการให้ด้วยความเมตตาหรือความศรัทธา เช่นแม่ให้ลูกเมื่อเห็นลูกมีความสุข ตนเองก็มีความสุข หรือให้เพื่อนมนุษย์ที่เดือดร้อน เมื่อเขาพ้นทุกข์และมีความสุขขึ้น เราก็พลอยสุขไปด้วย หรือให้องค์กรการกุศลหรือให้วัดที่ตนศรัทธาเชื่อถือ ก็จะรู้สึกมีความสุขที่ได้มีส่วนในการสร้างบุญกุศล ได้ทำนุบารุงพระศาสนา เป็นต้น ดังนั้นความสุขขั้นนี้จึงมีลักษณะเป็นความสุขร่วมกัน

ความสุขขั้นที่ 3 เกี่ยวข้องกับธรรมชาติของมนุษย์ มนุษย์เป็นสัตว์สังคม ต้องอยู่รวมกันเป็นหมู่เหล่า ดังนั้นการได้อยู่ในสังคมที่เอื้อเฟื้อเกื้อกูลกัน รวมทั้งได้อยู่ในธรรมชาติแวดล้อมที่เหมาะสม อุดมสมบูรณ์ ปลูกพืชผักผลไม้ทำได้ทำนาได้ดี จึงเป็นที่มาของความสุขขั้นที่ 3

ความสุขขั้นที่ 4 เป็นความสุขที่เกิดจากการปรุงแต่งจิตใจ ไม่ปรุงแต่งทุกข์ คือไม่เก็บเอาเรื่องที่ไม่พอใจมาครุ่นคิดให้ใจเศร้าหมองขุ่นมัว แต่ให้ปรุงแต่งสุข คือเก็บเอาแต่เรื่องที่ดีมาปรุงแต่งใจให้สบาย ส่วนความสุขขั้นที่ 5 เป็นความสุขที่เกิดจากการพัฒนาจิตใจจนเกิดปัญญา รู้เท่าทันสิ่งต่างๆตามความเป็นจริง ไม่ยึดติดกับสิ่งใด ใจเป็นอิสระ มีความสุขสบายกับทุกสิ่งทุกอย่าง แม้แต่จะเสพย์สุขขั้นที่ 1 ก็เสพย์ได้อย่างสบายใจ ไม่กังวลว่าจะมีมาให้เสพย์ตลอดหรือไม่ เพราะใจอยู่ในขั้น “มีก็ได้ ไม่มีก็ได้” หรือแม้แต่ “มีก็ได้ ไม่มีก็ดี” ตรงข้ามกับผู้ที่ติดสุขขั้นที่ 1 ซึ่งเป็นขั้นที่ “ต้องมีให้ได้ ไม่มีอยู่ไม่ได้” พอได้เสพย์สักพักก็เกิดความเคยชิน ต้องดิ้นรนแสวงหามาเสพย์ให้มากขึ้น ให้วิจิตรพิสดารขึ้น เหมือนติดยาเสพย์ติดที่ต้องเพิ่มปริมาณยาขึ้นเรื่อยๆ

พอเขียนมาถึงตรงนี้ทำให้ฉุกคิดขึ้นมาว่า รากเหง้าของปัญหาความวุ่นวายในบ้านเมืองเราน่าจะเป็นเพราะการติดอยู่ในความสุขขั้นที่ 1 ทำให้ต้องหาต้องได้ต้องเอาด้วยวิธีการต่าง แม้แต่ต้องต่อสู้ฆ่าฟันกัน ดิฉันจึงขอเชิญชวนให้หันมาสนใจในการ “สร้างความสุข” ด้วย แทนที่จะดิ้นรน “หาความสุข” แต่เพียงอย่างเดียว

เฉลย

บทความที่ 1 – เมษายน ปีเสือดุ

บทความที่ 2 – คลายเครียดด้วยการสร้างความสุข